Ξεκινούν την Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018 οι εκδηλώσεις για τη γιορτή της Τζαμάλας στη Χαλάστρα. Οι εκδηλώσεις, που διοργανώνει ο Κοινωνικός και Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Δέλτα και το Χορευτικό Χαλάστρας, θα ξεκινούν στις 9.00 μ.μ. στον αύλειο χώρο του ΕΠΑΛ Χαλάστρας και η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

Η γιορτή της Τζαμάλας εδώ και πολλά χρόνια είναι το σημείο αναφοράς του Χορευτικού Χαλάστρας του ΚΠΟΔΔ, ωστόσο φέτος είναι κάτι ξεχωριστό μιας και εορτάζονται τα 40 χρόνια από τη δημιουργία του Συλλόγου. Στο πλαίσιο του τριημέρου, θα γιορταστεί ο Κλήδονας με πατινάδες στους δρόμους της Χαλάστρας, θα γίνει το άναμμα της Τζαμάλας, με χορούς από όλα τα τμήματα του Χορευτικού αλλά και από φιλοξενούμενους πολιτιστικούς συλλόγους, υπαίθριο πανηγύρι με φαγητό και ποτό και παραδοσιακό γλέντι.

«Η γιορτή της Τζαμάλας που συνεχίζεται αδιάκοπα να τελείται εδώ στα χωριά του κάμπου της Θεσσαλονίκης, είναι η αδιάψευστη συνέχεια της λαϊκής μας παράδοσης και της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές και στους συμμετέχοντες. Καλώ όλους τους δημότες μας αλλά και τους Θεσσαλονικείς να ζήσουν από κοντά τη Τζαμάλα, σε απόσταση μόλις 15-20 λεπτών από το ιστορικό κέντρο της πόλης» δήλωσε ο Δήμαρχος Ευθ. Φωτόπουλος.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

• Παιδικά χορευτικά τμήματα και τμήματα ενηλίκων του Χορευτικού Χαλάστρας
• Κ.Α.Π.Η. Χαλάστρας
• Φιλεκπαιδευτική αδελφότητα Καππαδόκων Αξού «Αγία Μακρίνα»
• Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Γεωργιανών της Ελλάδος «Mamuli»
• Θα ακολουθήσει παραδοσιακό γλέντι

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

• Αναβίωση εθίμου Τζαμάλας στους δρόμους της Χαλάστρας
• Παιδικά χορευτικά τμήματα και τμήματα ενηλίκων του χορευτικού Χαλάστρας. Χορευτικό Τμήμα Ι.Μ. Ν. Αγίου Γεωργίου Νεάπολης Θεσσαλονίκης «Η Αγία Φωτεινή η Νεαπολίτις»
• Πολιτιστικός Σύλλογος Πενταλόφου Θεσσαλονίκης

Ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι.

Συνοδεύουν οι ορχήστρες των Μάλαμα, Δημάνου, Παπαγεωργόπουλου, Καρακούση και Δίγκα.

Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

• Η θεατρική ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου Γέφυρας παρουσιάζει την κωμωδία «Στιγμές καθημερινής τρέλας» σε σκηνοθεσία Κώστα Γούργουλη.

Σύμφωνα με το έργο, εδώ, στη χώρα του φωτός… του «κάτι τρέχει»… του «πέρα βρέχει»… πριν 75 περίπου χρόνια (σαν χθες)… ή και σαν σήμερα… συναντάμε σκηνές καθημερινής τρέλας.

Βάζοντας το μάτι στην κλειδαρότρυπα της σύγχρονης Ελλάδας, γνωρίζουμε την άγνωστη ζωή του «εραστή της γυναίκας του Ευριπίδη», την πολύπαθη «Γαλάζια χελώνα», τις περιπέτειες του «Νευρικού κυρίου» και φυσικά τους «Τρελούς της εποχής»…

Χαρακτήρες απλοί, καθημερινοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αναζητώντας διέξοδο σε κάθε προσωπικό τους βάσανο, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, ισορροπούν ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, σκιαγραφώντας την ψυχοσύνθεση του σύγχρονου Έλληνα, τη ζωή, τα ήθη και έθιμα ενός ολόκληρου έθνους.

Εμείς, χαμηλώνουμε την ένταση της εκκωφαντικής καθημερινότητας, για να ακουστούν οι δικές τους φωνές που ίσως μας θυμίσουν και λίγο τους εαυτούς μας.

Εμφανίζονται αλφαβητικά οι ηθοποιοί: Βασιλειάδου Αμαλία, Γούργουλης Κώστας, Ευσταθιάδης Λεωνίδας, Ευσταθιάδου Φωτεινή, Καλαθά Ιωάννα, Μυλωνά Μαρία, Πέτκογλου Βασιλική, Πέτκογλου Κωνσταντίνος, Σταυρίδου Χρυσούλα, Στεργιάδης Απόστολος, Στεργίου Κυριακούλα, Τσουλφά Αφεντούλα και Φωτιάδου Ζαφειρία.

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΑΪ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ: Στις 24 Ιουνίου σε πολλά μέρη της ελληνικής υπαίθρου γιορτάζεται το γενέθλιο του Αϊ Γιάννη του Προδρόμου που ο λαός μας ονομάζει Αϊ Γιάννη Ριγανά ή Κλήδονα ή Ριζικάρη ή Φανιστή. Η ελληνική παράδοση θέλει τον Άγιο ηλικιωμένο, τραχύ, αγαθό, ν’ ανεβαίνει στα βουνά και να ευλογεί αγριόχορτα και βοτάνια της πλαγιάς και του βουνού και με την ευλογία του αποκτούν ευωδία και θεραπευτική δύναμη, γίνονται μαλαχτικά και γιατρεύουν πληγές. Πιο αγαπημένο και ευωδιαστό φυτό αυτήν την μέρα ο Άγιος ξεχώριζε τη ρίγανη και έτσι η γιορτή του λέγεται’ «Αη Γιάννη του ριγανά». Την ονομάζουν και Κλήδονα ή Ριζικάρη και συνοδεύεται από ευτράπελες δοξασίες και έθιμα που ποικίλουν κατά τόπους.

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΤΖΑΜΑΛΑΣ: Στη Χαλάστρα, η τζαμάλα είναι η φωτιά που άναβαν την ημέρα του Αϊ Γιάννη του κλήδονα το βράδυ για να καούν οι ψύλλοι, οι ψείρες και οι κοριοί. Τα κορίτσια της γειτονιάς μάζευαν ότι περίσσευε απ’ τα χωράφια και έκαναν δέματα. Όταν ερχόταν η γιορτή πήγαιναν στα χωράφια και μάζευαν τον κλήδονα (είδος λουλουδιού) και έκοβαν ρίγανη και μυρωδάτο δυόσμο. Ο κλήδονας ήταν ένα κίτρινο λουλούδι που τώρα έχει χαθεί και το ονόμαζαν κουκούδα. Τα λουλούδια τα έδεναν με μια κόκκινη κλωστή . Όσα κορίτσια χόρευαν είχαν και από μια μικρή φούντα που τοποθετούσαν γύρω – γύρω σε ένα ταψί που είχε μέσα ούζο-νερό και αγγουράκι. Τα αγόρια έπιναν το ούζο και έτσι άρχιζε ο χορός. Στη φωτιά μέσα έριχναν τα δέματα που είχαν μαζέψει και τα κορίτσια τραγουδούσαν γύρω από τη φωτιά. Πρώτη στο χορό έμπαινε μια ηλικιωμένη κα μετά ακολουθούσαν ελεύθερες – παντρεμένες ή αρραβωνιασμένες. Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Σήμιρα κι πάλι», δεύτερο το «Γαλάζιος πετεινός». Ταυτόχρονα ορισμένες κοπέλες ή αγόρια πηδούσαν πάνω απ’ την φωτιά. Όσες κοπέλες δεν μπορούσαν να περάσουν πάνω απ’ την φωτιά τίναζαν τα φουστάνια τους και μερικά αγόρια χτυπούσαν τους τενεκέδες για να φύγουν τα ζούδια… «βγείτι φίδια γουστερίτσες…» και γύριζαν από το σπίτι τρεις φορές για να διώξουν τα κακά όπως έλεγαν…